Тарас Ходкевич - Неспакой (на белорусском языке)

- Ты не злуйся за тое, што выйшла памiж намi, - чую я ў змроку яго словы, звернутыя да старшынi.

- Ды я бадай-што i забыўся на гэта, - адказвае той.

- Можа, яно i дапамагло крыху, - зазначае Цярэшка, але тон яго не насмешлiвы, а шчыра зычлiвы.

- Можа, i дапамагло, - згаджаецца Анцiлей Пятровiч, i яны, iдучы поруч, як старыя сябры, гутараць пра заўтрашнi дзень.

1946 г.